Teresa
1941
Zaandam, april 2022
Ik wilde niet een buitenstaander blijven

“Begin jaren zestig stond hij voor mijn deur in Chili: Arnold, een Nederlandse zeeman. Hij werkte op hetzelfde schip als mijn broer en ze raakten bevriend. Tijdens een vakantie kwam hij op bezoek. Helaas bleef hij maar één dag, al kreeg ik kort daarna een brief waarin hij me de liefde verklaarde. Ik twijfelde. Zou hij als zeeman niet in elke haven een ander schatje hebben?

 Achteraf weet ik wel beter. Arnold werd de liefde van m’n leven. Inmiddels zijn we 57 jaar getrouwd en wonen we zo’n veertig jaar in Assendelft. Ik ben hier naar de ‘moedermavo’ gegaan om de taal onder de knie te krijgen. Ik wilde niet een buitenstaander blijven en heb later zelf nieuwkomers geholpen met Nederlands leren, omdat ik precies weet hoe het is als je uit een ander land komt.

Chili heeft een mengelmoes van culturen en bewoners: de oorspronkelijke inwoners, Spanjaarden, Duitsers, Palestijnen, Joegoslaven, Italianen, Engelsen en ook veel Nederlanders. Daardoor staat ons volk open staat voor anderen. Dat herken ik ook in veel mensen in Zaanstad, die interesse voor andere werelden. Dan vervagen grenzen en ontstaat er ruimte om in vrede met elkaar te leven.”

Teresa is moeder en oma. Helaas overleed haar zoon begin 2022 aan een ernstige ziekte. Haar portret en verhaal is onderdeel van de expositie 'Wij Zijn Zaanstad', waarvoor we op zoek gingen naar vertegenwoordigers van alle nationaliteiten in Zaanstad. Nu te zien in het museum in Zaandam!